استودیو پروژه آزادگی



در سال 1389 بود که بر حسب احساس تکلیف با آموختن نرم افزارهای تدوین که در آن زمان متداول نبودند شروع به ساخت و انتشار کلیپ و مستند نمودم و بستر پخش آنها در فضای مجازی و در قالب سی دی های رایت شده بود.

پس از تولید یک مستند آرشیوی که به صورت انفرادی ساخته و پرداخته شد به فکر تشکیل گروهی منسجم از جونان انقلابی افتادم و در اقدامی جهادی با گروهی که چندان نیز منسجم نبود و با حمایت هایی که غالبا از سمت بسیج تامین می شد و با هزینه های بسیار اندک اقدام به تولید 9 مستند درباره دفاع مقدس و سایر موضوعات فرهنگی و دینی کردیم. از افتخارات کسب شده می توان به کسب جایزه ویژه هیات داوران در چهارمین جشنواره فیلم عمار در سال 92 اشاره کرد. همچنین در سطحی پایینتر در سوگواره های خورشید کربلا که توسط ناحیه مقاومت حبیب ابن مظاهر برگزار شد موفق به کسب تندیس و دیپلم افتخار مستند کوتاه شدیم.

هر چه بود با گذشت زمان و بیشتر شدن مشغله ها مسیر ما از فیلم سازی و تهیه مستند جدا شد.

خدا را شاکرم که رهاور این طی طریق آشنا کردن افرادی با این مسیر بود که راه آنها ادامه دار شد و با جرقه هایی که از طرف اینجانب دریافت نمودند مسیر زندگی خویش را در این راستا تنظیم کردند و بعضا رشته تحصیلی خود را با این موضوعات همجهت ساختند و از این راه به ارتزاق و کسب روزی مشغول شدند.

امیدوارم تلاش های مختصری که اینجانب در سال 89 آغاز نمودم مصداق عمل صالح با نیت خالص باشد.

از آنجایی که اکنون گروه ها و موسسات زیادی وجود دارند که با حمایت های مادی و معنوی در این راستا به کار مشغولند و از طرفی دیگر چند سالی است که این گروه انسجام خود را از دست داده و به تولید محتوا نمی پردازد، اینجا رسما نقطه پایان این راه است.

لذا پایان فعالیت پروژه آزادگی را اعلام می دارم. امید است این راه از طرف آزادگان چهان با قدرت بیشتر تا هدف غایی یعنی ظهور حضرت منجی ادامه یابد که قطعا چنین است.

 

التماس دعا


بسم الله الرحمن الرحیم

کلیپ فوق با عنوان "چگونه خداوند اداره امور یک شخص را به عهده می گیرد؟" ساخته شده در گروه مستند سازی پرژه آزادگی که برگرفته از سخنان استاد پناهیان در سلسله مباحث زندگی بهتر در رابطه با فواید ذکر می باشد. جهت دانلود کلیپ از لینک زیر استفاده نمایید.

التماس دعا


دریافت


بسم الله الرحمن الرحیم

کلیپ فوق با عنوان "چرا پرواز نمی کنیم" تولید شده در گروه مستد سازی پروژه آزادگی به تاثیرات نگاه حرام بر دل می پردازد که شامل سخنرانی بسیار زیبا از استاد دارستانی به همراه تصاویری زیبا است و حتما پیشنهاد می کنیم که نگاه کنید و در صورت تمایل منتشر کنید. 

التماس دعا


دریافت کلیپ از سایت آپارات




Нажмите (Скачать идео по прямой ссылке) 


29 ноября было обнародоано торое письмо Великого лидера Исламской реолюции его сетлость аятолла Хаменеи  адрес западной молодежи. Полный текст:


 


Во имя Аллаха Милостиого, Милосердного! 


Всей молодежи западных государст!


орькие события, порожденные слепым терроризмом о Франции, ноь побудили меня к беседе с ами, молодежью. Я сожалею, что почу разгоора создают такие инциденты, но дейстительность такоа, что если опросы, ызыающие боль, не смогут создать почу для того, чтобы задуматься поисках пути решения и атмосферу для единомыслия, ущерб удоится. Страдание любого челоека любой точке мира само по себе яляется печальным для ближнего соего. Вид младенца, погибающего на глазах соих близких, матери, у которой радость семьи преращается горе, мужа, мятущегося с безжизненным телом соей супруги на руках, или челоека, запечатленного кадре последнее мгноенье соей жизни, не может не будоражить челоеческие чуста и эмоции. Всякий, кто знаком с такими понятиями, как любоь и челоечность, уиде такие сцены, не может остаться ранодушным и не испытыать боль, произойди это о Франции или Палестине, Ираке, иане или Сирии. Нет сомнений, что эти чуста разделяют полтора миллиарда мусульман, и они питают ненаисть и негодоание отношении инонико этих преступлений. Но если сегодняшние страдания и боль не послужат средстом создания лучшего и более безопасного будущего, они лишь останутся горькими и бесплодными оспоминаниями. Я ерю, что только ы, молодежь, черпая уроки из сегодняшних беспорядко, способны найти ноые пути для создания будущего и станете преградой для сех заблуждений, которые приели Запад к тому, что мы имеем сегодня.


 


Да, дейстительно, терроризм сегодня яляется общей болью для ас и для нас. Но ы должны знать, что нарушение безопасности и треога, которые ам пришлось испытать ходе последних событий, отличаются от страданий, которые на протяжении долгих лет испытыают народы Ирака, Йемена, Сирии и Афганистана, по дум осноным причинам. Во-перых, исламский мир значительно больших масштабах, чем Еропа, яляется жертой насилия и нагнетания страха, большем объеме и более длительное ремя. А о-торых, это насилие, к сожалению, постоянно поддержиается разными методами и эффектино со стороны некоторых крупных держа. Сегодня мало кто не знает о роли Соединенных Штато Америки создании, наращиании их мощи и ооружении Аль-Каиды, группироки Талибан и их мерзких приспешнико. Пользуясь этой непосредстенной поддержкой, яные и признанные покроители такфиритского терроризма [на Ближнем Востоке], несмотря на наличие самых отсталых политических укладо, сегда ыступают качесте союзнико Запада. При этом ими регионе жестоко подаляются се прогрессиные и сетлые идеи, которые яляются результатом динамичного народоластия. Доякий подход Запада к дижению пробуждения исламском мире – наглядный пример протиоречиости западной политике.


 


Другая сторона этого протиоречия наблюдается поддержке праительстенного терроризма Израиля. Угнетенный народ Палестины от уже более 60 лет испытыает самые мерзкие формы терроризма. Если жители Еропы сегодня несколько дней укрыаются соих домах и избегают участия центрах и общестах, где скаплиается большое количесто народа, палестинские семьи уже десятки лет не могут найти безопасного места от разрушающей машины смерти сионистского режима даже соих домах. Какое насилие может сраниться сегодня по степени зерста со строительстом поселений со стороны сионистского режима? Этот режим, который никогда серьезно и эффектино не подергался осуждению со стороны соих лиятельных союзнико или хотя бы нешне незаисимых международных организаций, ежеднено разрушает дома палестинце, уничтожает их сады и посеные поля, при этом лишает их даже озможности переезти сои домашние ещи или собрать сельскохозяйстенную продукцию. И се это зачастую происходит на глазах испуганных плачущих женщин и детей, которые станоятся сидетелями избиения члено соей семьи, а некоторых случаях их отпраки страшные комнаты пыток. Можете ли ы назать другое аналогичное зерсто соременном мире таком объеме, таких масштабах, и которое бы длилось так долго? Как, если не терроризмом, можно назать убийсто женщины посреди улицы только за то, что она ыразила протест до зубо ооруженному солдату?! Это не должно назыаться экстремизмом, потому что это арарсто соершается оенными узурпаторского праительста?! Или, быть может, эта картина больше не должна треожить нашу соесть, потому что она постоянно транслируется по телеизору на протяжении 60 лет?!


 


Военные походы последние годы на исламский мир, которые остаили после себя бесчисленное количесто жерт, яляются еще одним примером протиоречиой логики Запада. Страны, подергшиеся торжению, помимо челоеческих потерь, лишились соей экономической и промышленной структуры, их дижение сторону разития и процетания останоилось или затормозилось, а некоторых случаях было откинуто на десятки лет назад. Несмотря на это, их нагло просят не назыать себя угнетенными. Как можно уничтожить страну и испепелить ее города и селения, а затем сказать им: Не считайте себя, пожалуйста, угнетенными»?! Вместо того, чтобы призыать сделать ид, что не поняли или забыть трагедию, не лучше было бы искренне изиниться? Страдания, которые пришлось ытерпеть исламскому миру эти годы из-за лицемерия и приторста агрессоро, нисколько не уступают материальному ущербу.


 


Дорогая молодежь! Я надеюсь, что ы сегодня или будущем измените этот менталитет, запятнанный ханжестом. Менталитет, сущность которого заключается сокрытии долгих целей за маской мерзких амбиций. Я считаю, что перым этапом создании безопасности и покоя должно стать испраление этого мышления, осноанного на насилии. До тех пор, пока политике Запада будут господстоать доякие критерии, пока терроризм глазах его покроителей будет разделяться на хороший и плохой, пока интересам праительст будет отдааться предпочтение над гуманными и нрастенными ценностями, не следует искать корни насилия другом месте.


 


Эти корни, к сожалению, на протяжении многих лет постепенно просочились глубь культурной политики Запада и подготоили мягкое и беззучное торжение. Многие страны мира гордятся соей местной и национальной культурой. Это культурные достижения, которые приумножаясь и прослаляясь, на протяжении столетий питали челоеческие сообщеста. Исламский мир не стал исключением этом праиле. Однако соременную эпоху западный мир, используя средста технического прогресса, настаиает на культурном поглощении и ассимиляции сего остального мира. Я расцениаю наязыание западной культуры другим народам и умаление значения незаисимых культур как беззучное и очень редоносное насилие. Унижение богатых культур и оскорбление уажаемых их аспекто соершается несмотря на то, что наязыаемая культура ни коей мере не обладает потенциалом замещения. К примеру, такие да элемента, как грубость и нрастенная распущенность, которые, к сожалению, прератились гланые атрибуты западной культуры, снизили ее популярность и рейтинг даже на ее родине. В чем же наша ина, если мы не хотим культуры ражды, разрата и безотетстенности? Разе мы будем иноаты, если останоим разрушающий сель, который напрален сторону нашей молодежи иде сякого рода продукции пседоискусста?! Я не отрицаю ажность и ценность культурного заимодейстия. Всякий раз, когда эти сязи происходили естестенных услоиях и с уажением к общесту, они дарили разитие и заимное обогащение. В сою очередь разнородные и наязыаемые сязи были безуспешными и ущербными. С огромным сожалением должен сказать, что мерзкие группироки такие, как ДАИШ (ИИ), яляются порождением таких безуспешных сязей с импортируемыми культурами. Если бы гланая проблема заключалась убеждениях, то яления, аналогичные этим, должны были наблюдаться исламском мире до эпохи колониализма. Но история сидетельстует об обратном. Достоерные исторические документы наглядно демонстрируют, как пересечение колониализма с экстремистским и изжишим себя мышлением сердце примитиного племени посеяло этом регионе семя экстремизма. В протином случае, как могли из самой нрастенной и гуманной религиозной школы мира, которая соем осноополагающем положении прираниает убийсто одного челоека к уничтожению сего челоечеста, пояиться такие отбросы как ДАИШ?


 


С другой стороны, озникает опрос, почему к этим группирокам примыкают люди, родишиеся Еропе и оспитанные ее интеллектуальной и духоной среде? Разе можно поерить, что челоек соерши пару изито зону боеых дейстий, незапно станоится настолько радикально настроенным, что расстрелиает соих соотечестеннико? Безуслоно, не следует забыать лияние целого жизненного цикла – нездороого культурного питания загрязненной и порождающей насилие среде. В этой сязи необходимо проделать сесторонний анализ. Анализ, который ыяит яные и скрытые загрязнения общеста. Может быть, глубокая ненаисть, которая была посеяна сердце некоторых слое западного общеста период промышленного и экономического расцета, следстие нераенста и, может быть, структурной и юридической дискриминации породили обиду, которая ремя от ремени прояляется такой болезненной форме.


 


Во сяком случае, именно ам предстоит скрыть нешние слои соего общеста, найти проблемы и обиды и устранить их. Разрыы следует не уеличиать, а залечиать. Большая ошибка борьбе с терроризмом заключается поспешной реакции, которая уеличиает сущестующие разрыы. Мусульманское сообщесто, прожиающее Еропе и Америке, предсталено миллионами актиных и отетстенных людей. И любое эмоциональное и поспешное дейстие, которое изолирует, испугает или стреожит это сообщесто, еще больше лишит мусульман их осноных пра и удалит из общестенной жизни, что не только не решит проблемы, но и сделает более широким расстояние и более глубокой обиду. Поерхностные решения и решения, принимаемые качесте отетной реакции, особенно если они будут опраданы законом, не будут иметь никакой пользы, но, напроти, откроют путь будущим кризисам на фоне уеличения сущестующего формироания полюсо. Согласно имеющейся информации, некоторых еропейских странах приняты нормы, подталкиающие граждан к шпионажу проти мусульман. Такое поедение яляется разрушительным, так как се мы знаем, что пожелание насилия неизбежно обладает сойстом озратности. К тому же мусульмане не заслужили такой неблагодарности. Западный мир многие столетия прекрасно знаком с мусульманами. Как ту пору, когда западные страны стали гостями на земле Ислама и позарились на богатста хозяина дома, так и ту пору, когда были хозяеами и оспользоались делами и идеями мусульман, за исключением незначительных случае, они стречали лишь любоь и терпение. Поэтому я обращаюсь к ам, молодежь, с призыом заложить осноы праильного и благородного заимодейстия с исламским миром, на осное праильного познания, прояляя проницательность и используя горький опыт. Только этом случае недалеком будущем ы уидите, как сооружение, построенное ами на таком фундаменте, распространит тень надежности и доерия на соих строителей, подарит им тепло безопасности и покоя и излучит на арену Вселенной луч надежды сетлое будущее.


 


Сейед Али Хаменеи
8 азара 1394г.
29 ноября 2015г.


 


 



به عموم جوانان در کشورهای غربی‌
حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد، بار دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت. برای من تأسّف‌بار است که چنین رویدادهایی بستر سخن را بسازد، امّا واقعیّت این است که اگر مسائل دردناک، زمینه‌ای برای چاره‌اندیشی و محملی برای همفکری فراهم نکند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به‌خودی‌خود برای همنوعان اندوه‌بار است. منظره‌ی کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان میدهد، مادری که شادی خانواده‌اش به عزا مبدّل میشود، شوهری که پیکر بی‌جان همسرش را شتابان به سویی میبرد، و یا تماشاگری که نمیداند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده‌ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد. هرکس که از محبّت و انسانیّت بهره‌ای برده باشد، از دیدن این صحنه‌ها متأثّر و متألّم میشود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه. قطعاً یک‌ونیم میلیارد مسلمان همین احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان این فجایع، منزجر و بیزارند. امّا مسئله این است که رنجهای امروز اگر مایه‌ی ساختن فردایی بهتر و ایمن‌تر نشود، فقط به خاطره‌هایی تلخ و بی‌ثمر فرو خواهد کاست. من ایمان دارم که تنها شما جوانهایید که با درس گرفتن از ناملایمات امروز، قادر خواهید بود راه‌هایی نو برای ساخت آینده بیابید و سدّ بیراهه‌هایی شوید که غرب را به نقطه‌ی کنونی رسانده است.

درست است که امروز تروریسم درد مشترک ما و شما است، امّا لازم است بدانید که ناامنی و اضطرابی که در حوادث اخیر تجربه کردید، با رنجی که مردم عراق، یمن، سوریه، و افغانستان طیّ سالهای متمادی تحمّل کرده‌اند دو تفاوت عمده دارد؛ نخست اینکه دنیای اسلام در ابعادی بمراتب وسیع‌تر، در حجمی انبوه‌تر و به مدّت بسیار طولانی‌تر قربانی وحشت‌افکنی و خشونت بوده است؛ و دوّم اینکه متأسّفانه این خشونتها همواره از طرف برخی از قدرتهای بزرگ به شیوه‌های گوناگون و به شکل مؤثّر حمایت شده است. امروز کمتر کسی از نقش ایالات متّحده‌ی آمریکا در ایجاد یا تقویت و تسلیح القاعده، طالبان و دنباله‌های شوم آنان بی‌اطّلاع است. در کنار این پشتیبانی مستقیم، حامیان آشکار و شناخته‌شده‌ی تروریسم تکفیری، علی‌رغم داشتن عقب‌مانده‌ترین نظامهای ی، همواره در ردیف متّحدان غرب جای گرفته‌اند، و این در حالی است که پیشروترین و روشن‌ترین اندیشه‌های برخاسته از مردم‌سالاری‌های پویا در منطقه، بی‌رحمانه مورد سرکوب قرار گرفته است. برخورد دوگانه‌ی غرب با جنبش بیداری در جهان اسلام، نمونه‌ی گویایی از تضاد در تهای غربی است.

چهره‌ی دیگر این تضاد، در پشتیبانی از تروریسم دولتی اسرائیل دیده میشود. مردم ستمدیده‌ی فلسطین بیش از شصت سال است که بدترین نوع تروریسم را تجربه میکنند. اگر مردم اروپا اکنون چند روزی در خانه‌های خود پناه میگیرند و از حضور در مجامع و مراکز پرجمعیّت پرهیز میکنند، یک خانواده‌ی فلسطینی ده‌ها سال است که حتّی در خانه‌ی خود از ماشین کشتار و تخریب رژیم صهیونیست در امان نیست. امروزه چه نوع خشونتی را میتوان از نظر شدّت قساوت با شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیست مقایسه کرد؟ این رژیم بدون اینکه هرگز به‌طور جدّی و مؤثّر مورد سرزنش متّحدان پرنفوذ خود و یا لااقل نهادهای بظاهر مستقلّ بین‌المللی قرار گیرد، هر روز خانه‌ی فلسطینیان را ویران و باغها و مزارعشان را نابود میکند، بی‌آنکه حتّی فرصت انتقال اسباب زندگی یا مجال جمع‌آوری محصول کشاورزی را به آنان بدهد؛ و همه‌ی اینها اغلب در برابر دیدگان وحشت‌زده و چشمان اشک‌بار ن و کودکانی روی میدهد که شاهد ضرب و جرح اعضای خانواده‌ی خود و در مواردی انتقال آنها به شکنجه‌گاه‌های مخوفند. آیا در دنیای امروز، قساوت دیگری را در این حجم و ابعاد و با این تداوم زمانی می‌شناسید‌؟ به گلوله بستن بانویی در وسط خیابان فقط به جرم اعتراض به سربازِ تا دندان مسلّح، اگر تروریسم نیست پس چیست؟ این بربریّت چون توسّط نیروی نظامی یک دولت اشغالگر انجام میشود، نباید افراطی‌گری خوانده شود؟ یا شاید این تصاویر فقط به این علّت که شصت سال مکرّراً از صفحه‌ی تلویزیون‌ها دیده شده، دیگر نباید وجدان ما را تحریک کند.

لشکرکشی‌های سالهای اخیر به دنیای اسلام که خود قربانیان بی‌شماری داشت، نمونه‌ای دیگر از منطق متناقض غرب است. کشورهای مورد تهاجم، علاوه بر خسارتهای انسانی، زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی خود را از دست داده‌اند، حرکت آنها به سوی رشد و توسعه به توقّف یا کندی گراییده، و در مواردی ده‌ها سال به عقب برگشته‌اند؛ با وجود این، گستاخانه از آنان خواسته میشود که خود را ستمدیده ندانند. چگونه میتوان کشوری را به ویرانه تبدیل کرد و شهر و روستایش را به خاکستر نشاند، سپس به آنها گفت که لطفاً خود را ستمدیده ندانید! به جای دعوت به نفهمیدن و یا از یاد بردن فاجعه‌ها، آیا عذرخواهیِ صادقانه بهتر نیست؟ رنجی که در این سالها دنیای اسلام از دورویی و چهره‌آرایی مهاجمان کشیده است، کمتر از خسارتهای مادّی نیست.

جوانان عزیز! من امید دارم که شما در حال یا آینده، این ذهنیّت آلوده به تزویر را تغییر دهید؛ ذهنیّتی که هنرش پنهان کردن اهداف دور و آراستن اغراض موذیانه است. به نظر من نخستین مرحله در ایجاد امنیّت و آرامش، اصلاح این اندیشه‌ی خشونت‌زا است. تا زمانی که معیارهای دوگانه بر ت غرب مسلّط باشد، و تا وقتی که تروریسم در نگاه حامیان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسیم شود، و تا روزی که منافع دولتها بر ارزشهای انسانی و اخلاقی ترجیح داده شود، نباید ریشه‌های خشونت را در جای دیگر جستجو کرد.

متأسّفانه این ریشه‌ها طیّ سالیان متمادی، بتدریج در اعماق تهای فرهنگی غرب نیز رسوخ کرده و یک هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسیاری از کشورهای دنیا به فرهنگ بومی و ملّی خود افتخار میکنند، فرهنگهایی که در عین بالندگی و زایش، صدها سال جوامع بشری را بخوبی تغذیه کرده است؛ دنیای اسلام نیز از این امر مستثنا نبوده است. امّا در دوره‌ی معاصر، جهان غرب با بهره‌گیری از ابزارهای پیشرفته، بر شبیه‌سازی و همانندسازی فرهنگی جهان پافشاری میکند. من تحمیل فرهنگ غرب بر سایر ملّتها و کوچک شمردن فرهنگهای مستقل را یک خشونت خاموش و بسیار زیان‌بار تلقّی میکنم. تحقیر فرهنگهای غنی و اهانت به محترم‌ترین بخشهای آنها در حالی صورت میگیردکه فرهنگ جایگزین، به‌هیچ‌وجه از ظرفیّت جانشینی برخوردار نیست. به طور مثال، دو عنصر پرخاشگری» و بی‌بندوباری اخلاقی» که متأسّفانه به مؤلّفه‌های اصلی فرهنگ غربی تبدیل شده است، مقبولیّت و جایگاه آن را حتّی در خاستگاهش تنزّل داده است. اینک سؤال این است که اگر ما یک فرهنگ ستیزه‌جو، مبتذل و معناگریز را نخواهیم، گنهکاریم؟ اگر مانع سیل ویرانگری شویم که در قالب انواع محصولات شبه هنری به سوی جوانان ما روانه میشود، مقصّریم؟ من اهمّیّت و ارزش پیوندهای فرهنگی را انکار نمیکنم. این پیوندها هر گاه در شرایط طبیعی و با احترام به جامعه‌ی پذیرا صورت گرفته، رشد و بالندگی و غنا را به ارمغان آورده است. در مقابل، پیوندهای ناهمگون و تحمیلی، ناموفّق و خسارت‌بار بوده است. با کمال تأسّف باید بگویم که گروه‌های فرومایه‌ای مثل داعش، زاییده‌ی این‌گونه وصلتهای ناموفّق با فرهنگهای وارداتی است. اگر مشکل واقعاً عقیدتی بود، میبایست پیش از عصر استعمار نیز نظیر این پدیده‌ها در جهان اسلام مشاهده میشد، درحالی‌که تاریخ، خلاف آن را گواهی میدهد. مستندات مسلّم تاریخی بروشنی نشان میدهد که چگونه تلاقی استعمار با یک تفکّر افراطی و مطرود، آن‌هم در دل یک قبیله‌ی بدوی، بذر تندروی را در این منطقه کاشت. وگرنه چگونه ممکن است از یکی از اخلاقی‌ترین و انسانی‌ترین مکاتب دینی جهان که در متن بنیادینِ خود، گرفتن جان یک انسان را به مثابه‌ی کشتن همه‌ی بشریّت میداند، زباله‌ای مثل داعش بیرون بیاید؟

از طرف دیگر باید پرسید چرا کسانی که در اروپا متولّد شده‌اند و در همان محیط، پرورش فکری و روحی یافته‌اند، جذب این نوع گروه‌ها میشوند؟ آیا میتوان باور کرد که افراد با یکی دو سفر به مناطق جنگی، ناگهان آن‌قدر افراطی شوند که هم‌وطنان خود را گلوله‌باران کنند؟ قطعاً نباید تأثیر یک عمر تغذیه‌ی فرهنگی ناسالم در محیط آلوده و مولّد خشونت را فراموش کرد. باید در این زمینه تحلیلی جامع داشت، تحلیلی که آلودگی‌های پیدا و پنهان جامعه را بیابد. شاید نفرت عمیقی که طیّ سالهای شکوفایی صنعتی و اقتصادی، در اثر نابرابری‌ها و احیاناً تبعیض‌های قانونی و ساختاری در دل اقشاری از جوامع غربی کاشته شده، عقده‌هایی را ایجاد کرده که هر از چندی بیمارگونه به این صورت گشوده میشود.

به‌هرحال این شما هستید که باید لایه‌های ظاهری جامعه‌ی خود را بشکافید، گره‌ها و کینه‌ها را بیابید و بزدایید. شکافها را به جای تعمیق، باید ترمیم کرد. اشتباه بزرگ در مبارزه با تروریسم، واکنشهای عجولانه‌‌ای است که گسست‌های موجود را افزایش دهد. هر حرکت هیجانی و شتاب‌زده که جامعه‌ی مسلمان ساکن اروپا و آمریکا را که متشکّل از میلیون‌ها انسان فعّال و مسئولیّت‌پذیر است، در انزوا یا هراس و اضطراب قرار دهد و بیش از گذشته آنان را از حقوق اصلی‌شان محروم سازد و از صحنه‌ی اجتماع کنار گذارَد، نه تنها مشکل را حل نخواهد کرد بلکه فاصله‌ها را عمق، و کدورتها را وسعت خواهد داد. تدابیر سطحی و واکنشی ــ مخصوصاً اگر وجاهت قانونی بیابد ــ جز اینکه با افزایش قطب‌بندی‌های موجود، راه را بر بحرانهای آینده بگشاید، ثمر دیگری نخواهد داشت. طبق اخبار رسیده، در برخی از کشورهای اروپایی مقرّراتی وضع شده است که شهروندان را به جاسوسی علیه مسلمانان وامیدارد؛ این رفتارها ظالمانه است و همه میدانیم که ظلم، خواه‌ناخواه خاصیّت برگشت‌پذیری دارد. وانگهی مسلمانان، شایسته‌ی این ناسپاسی‌ها نیستند. دنیای باختر قرنها است که مسلمانان را بخوبی می‌شناسد؛ هم آن روز که غربیان در خاک اسلام میهمان شدند و به ثروت صاحبخانه چشم دوختند، و هم روز دیگر که میزبان بودند و از کار و فکر مسلمانان بهره جستند، اغلب جز مهربانی و شکیبایی ندیدند. بنابراین من از شما جوانان میخواهم که بر مبنای یک شناخت درست و با ژرف‌بینی و استفاده از تجربه‌های ناگوار، بنیانهای یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی‌ریزی کنید. در این صورت، در آینده‌ای نه‌چندان دور خواهید دید بنایی که بر چنین شالوده‌ای استوار کرده‌اید، سایه‌ی اطمینان و اعتماد را بر سر معمارانش میگستراند، گرمای امنیّت و آرامش را به آنان هدیه میدهد، و فروغ امید به آینده‌ای روشن را بر صفحه‌ی گیتی میتاباند.
سیّدعلی ‌ای
۸ آذر ۱۳۹۴



 



بسم الله الرحمن الرحیم

(((ترجمه متون اسلامی - شماره 1 از 10)))

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّی اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فی قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.


پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود:
برای شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.

Посланник Аллаха (С) сказал: Поистине, из-за убийста Хусейна (А) – жар сердцах ерующих, который не охладеет никогда».


جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556

(Джамиу ахадиси шиа», том 12, С. 556).

ادامه مطلب

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

﮼پارس‌وب‌گروه‌آوایِ‌شبانه فرمون | اپلیکیشن استعلام خلافی خودرو هوشمند سیارکـ b612 تجربیات شخصی من ازگردشگری و سفر ایران پاوربانک | بررسی و خرید پاوربانک (شارژر همراه) ذهنِ روشن یادگیری علوم کامپیوتر shadow صفحه ای برای اشتراک اندوخته ها سایت مد روز